معرفی بهترین قرص‌های فشار خون: برای درک بهتر فشار خون ابتدا باید تعریف کلی آن را بیان کنیم که به مقدار فشاری گفته می‌شود که توسط خون در جریان، به دیوارهٔ رگ‌ها وارد می‌آید و یکی از  علائم حیاتی است. فشار یک مفهوم فیزیکی است، مقصود از فشار اشاره به «قدرت» یک مایع متحرک است. فشار خون در نواحی نزدیک قلب، بیشتر و نسبت فاصله گرفتن از قلب کمتر می‌شود. فشار خون با جریان یافتن به شاهرگ‌ها و به رگ‌ها کم می‌شود. اصولاً فشارخون در بخش‌های مختلف  سیستم گردش خون متفاوت است. معمول‌ترین روش اندازه‌گیری فشار خون به‌ وسیله فشارسنج است که با استفاده از ارتفاع جیوه برای اندازه‌گیری فشار خون در حال چرخش در رگ‌ها استفاده می‌کند. با این‌که خیلی از فشارسنج‌های فعلی دیگر از جیوه استفاده نمی‌کنند، فشار خون هنوز در تمام دنیا با mmHg یا میلی‌متر جیوه اندازه‌گیری می‌شود.

بهترین قرص‌های فشار خون

• دیورتیک‌های تیازیدی

  به قرص‌های فشار خون دیورتیک‌ها، ادرارآور نیز می‌گویند. این داروها بر روی کلیه‌ها اثر می‌گذارند تا بدن سدیم و آب اضافی را از بدن دفع کند و باعث کاهش حجم خون شوند. دیورتیک‌های تیازیدی، اغلب اولین داروی درمانی هستند، اما به تنهایی مصرف نمی شوند. دیورتیک‌های تیازیدی شامل هیدروکلروتیازید (میکروزید)، کلرتالیدون و غیره است. اگر از این قرص های فشار خون ادرار آور مصرف نمی کنید و فشار خونتان بالا است، با پزشک خود در مورد اضافه کردن داروی دیورتیک مشورت کنید. دیورتیک ها و مسدود کننده های کانال کلسیم در افراد سیاه پوست و مسن بهتر از مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده ی آنژیوتانسین عمل می کنند. یک عارضه ی جانبی شایع دیورتیک ها تکرر ادرار است.

• بتا بلاکرها (مسدودکننده‌های بتا)

  این نوع قرص‌های فشار خون برون‌ده قلب را کاهش می‌دهند و رگ‌های خونی را باز می‌کنند که باعث می‌شود تا ضربان قلب آهسته‌تر شود. مسدودکننده‌های بتا شامل قرص‌های فشار خون اسباتول (سکترال)، آتنولول (تنورمین) و غیره است. این داروها به تنهایی کار نمی‌کنند، به خصوص در افراد سیاه‌پوست و مسن‌تر. اما زمانی که همراه با دیگر داروهای فشار خون مصرف شوند موثر خواهند بود.

• مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE)

  شامل قرص‌های فشار خون لیزینوپریل (زستریل)، بنازپریل (لوتنسین)، کاپتوپریل (کاپوتن) و غیره است. این دارو ها با جلوگیری از تشکیل پلاک ها به شل شدن رگ های خونی کمک می کنند. افراد مبتلا به بیماری های مزمن کلیوی از داشتن یک مهار کننده ACE به عنوان یکی از داروهای خود بهره‌مند می‌شوند.

• مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین (ARB)

  این داروها با جلوگیری از تشکیل پلاک به شل شدن عروق خونی کمک می کنند. ARB ها شامل کاندسارتان (اتاکاند)، لوزارتان و غیره است. افراد مبتلا به بیماری های مزمن کلیوی از این دارو حتما باید استفاده کنند.

• مسدودکننده‌های کانال کلسیم

  شامل قرص های فشار خون آمیلودیپین (نورواسک)، دیلتیازم ( کاردیزم ،تیازاک) و غیره است. این دارو ها به شل شدن عضلات عروق خونی کمک می کنند. برخی از آنها ضربان قلب را کاهش می دهند. مسدود کننده های کانال کلسیم ممکن است برای مردم سیاه پوست و سفید و مسن تر از مهارکننده های ACE بهتر عمل می کنند. مصرف آب گریپ فروت به همراه برخی از مسدود کننده های کانال کلسیم، باعث افزایش سطوح خونی می شود و شما را در معرض خطر بالاتری از عوارض جانبی قرار می دهد. پس حتما در مورد تداخلات دارویی داروهای فشار خون با پزشکتان صحبت کنید.

• مهار کننده‌های رنین

  آلیسکیرن (تکتورنا) تولید رنین را کند می کند. رنین آنزیمی است که توسط کلیه تولید می شود و شروع کننده ی زنجیره ای از مراحل شیمیایی است که فشار خون را افزایش می‌دهد. تکتورنا توانایی رنین برای آغاز این فرایند را کاهش می دهد. با توجه به احتمال بروز عوارض جدی، از جمله سکته مغزی، هرگز نباید آلیسکرین را همراه با مهار کننده های ACE یا ARBs مصرف کنید. گاهی اوقات از داروهای دیگری نیز برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود.

• مسدود کننده‌های آلفا

  این داروها تکانه های عصبی به رگ های خونی را کاهش می دهند و تشکیل پلاک در عروق خونی را محدود می کنند. مسدود کننده های آلفا شامل دوکسازوسین (کاردورا) و پرازوسین (مینیپرس) هستند.

• مسدود کننده‌های آلفا-بتا

  این نوع از قرص های فشار خون علاوه بر کاهش تکانه های عصبی به رگ های خونی، سرعت ضربان قلب به منظور کاهش مقدار خونی که باید از طریق عروق پمپ شود را نیز کاهش می دهد. مسدود کننده های آلفا-بتا شامل کارودیلول (کورگ) و لابتالول (تراندات) است.

• بازکننده‌های عروق

  این داروها از جمله هیدرالازین و مینوکسیدیل هستند که به طور مستقیم بر روی عضلات دیواره های شریان ها اثر می گذارند و از سفت و باریک شدن عضلات شریان ها جلوگیری می کنند.

• آنتاگونیست‌های آلدوسترون

  آنتاگونیست های آلدوسترون به عنوان نمونه اسپیرونولاکتون (آلداکتون) و اپلرنون (اینسپرا) هستند. این داروها می توانند منجر به جذب نمک و احتباس مایعات شوند، که به افزایش فشار خون کمک می کند. برای کاهش دوزهای مصرفی روزانه ی قرص های فشار خون حتما باید با پزشکتان مشورت کنید. بهتر است از ترکیبی از چند دارو با دوز پایین به جای یک دارو با دوز بالا استفاده کرد. در واقع، مصرف دو یا چند عدد از قرص های فشار خون در اغلب موارد بیشتر از یک دارو موثر می باشد.